Božja drama na poljanama vremena

Božja drama na poljanama vremena Glumac se podijelio iz sebe u mnogima Svaka uloga zahtjeva nebrojeno mnogo Svemira Kako bi zabavila beskrajnog gledatelja Tu nema plaće mada se plače Tu nema slave mada te slave Tu nema drugog makar je mnoštvo Jedan jedini u sve se to prostro Na pozornici glumi određenog glumca, Stvara odnose koji cijelu dramu nose... U prednjim su redovima kandidati za seriju novu, Sa balkona vremena On komentira predstavu... Milioni godina jedna su scena Tek po svršetku svemira radi se pauza Jer i redatelju treba malo odmora Da odahne i izdahne za stvaranje novoga U toj univerzalnoj drami postoje mnogi Oni koji su zvijezde koje svaki voli Statisti koji se trude da film ostane isti.. I tražitelj Puta koji se čini da luta Poljanama vječnosti oni se kreću Vremena imaju da posvuda skreću Oko zvijezda da statisti kruže Da galaktički film traje što duže U završnom činu te predstave Sebe Bog se otkrije i razotkrije Tebe... Tebe koji plešeš u ovome Plesu Shivu koji daje duh tvome mesu Kada se to shvati zastor se sruši Film se svrši sve se u Sebe uruši Utone nazad u beskrajno ništa Do novoga filma do novoga bivstva...